24 Ağustos 2013 Cumartesi

         26.AĞUSTOS 1071        30.AĞUSTOS 1922

          ORDU – MİLLET ANADOLU’YU VATAN YAPARKEN



            Türk tarihi hiçbir milletinkiyle kıyaslanamayacak kadar eşsiz zaferlerle doludur. Zaferle neticelenen büyük meydan savaşları genelde Ağustos ayına tesadüf ediyor. Önemi büyük olan iki zafer var ki diğerlerinden daha büyük önem arzetmektedir. Malazgirt meydan savaşı (26-Ağustos-1071) Dumlupınar meydan savaşı (26-30-Ağustos-1922) Birincisinde 942 yıl önce Anadolu Türk vatanı olmaya başlamış. Türk milleti ordu-millet anlayışı ile Anadolu’yu (1071- 26 )Ağustosundan beri kendisine vatan edinmişti. Anadolu, İki kıta arasında köprü, doğudan batıya her zerresi bir cana bedel. Türk milleti için o artık yakut taşı kadar kıymetli olmuştu. Bu topraklarda yaşayanlar renk, dil, din, soy ve geçmiş farkı gözetilmeksizin emanet artık Türk’e. Anadolu'ya yerleşen Türk’te insanlık sevgisiyle kendisi için ne  istiyorsa, ne yapıyorsa idaresi altında olanlara da onu istiyordu, yapıyordu. Taşıyordu uzak yakın demeden Anadolu’ya adalet, medeniyet, bereket tarihte.  Öyle kanlı savaşlara sahne oldu ki tarihte Anadolu..
 
                          Asırlardan beri dinlenemedi Anadolu.
                          Malını, kanını ve canlarını vere vere geldi.
                          1914 dünya savaşına.
                          Anadolu, yurttaşlarının eşitlik ve mutluluğu paylaştığı yurt,
                          Dünyanın direği ve yüreği olan ülke  
                          Yüz binlerce cana kıyan savaş 1914 yılında başlamıştı,
                          Üç kıta da yokluklar içinde savaşacaktı '' Türk''yedi düvelle.
                          İhtirastan gözü dönmüş lokma arayan devletler birbirine girmişti.
                          Harp ilanları; aşk mektupları gibi art arda devam ediyor,
                          Kıt'alar birbirine çarpıyordu.  
                          Harbin merkezi doğu ve batı cephelerinde toplanmıştı.  
                          Karşı karşıya kaldığımız durumu,
                          Değiştirmek için tek çare ''ordu-millet'' olup savaşmaktı.                                                    
                           Birinci Dünya savaşı galiplerinin amacı şöyleydi:

                           Türklüğü hançerleyip,Türk Milletini yok etmekti gayeleri
                           Nefreti, intikamı şahlanmış yüzyılların,
                           Anadolu’yu taksim,                                                                            
                           Onlar için tek murat ve ellerine geçti
                           İlk defa büyük fırsat.                    
                           Mondros’ta, Sevr’de darağacı kurdular,
                           ‘’Hasta adam’’adını verdikleri aslanı
                           Asmaya kararlılar
                           Sözde Avrupalılar

Üç kıtada dört yıldır süren savaş bitmişti. Yenilmediğimiz halde, ortaklarımız yenildiği için yenik sayılmış ve Mondros ateşkesini imzalamak zorunda kalmıştık. Anadolu yıllar süren savaşlarda yüz binlerce insanını şehit vermiş, on binlerce insan da sakat kalmıştı. Kıtlık, yokluk, yoksulluk diz boyuydu. Bütün bunlara rağmen paydos mu diyecektik. Anadolu’da başlar eğik, yürekler yas içinde…Ama; Türk millet olanları içine sindiremedi ve dedi ki, ordumuz dağıtılsa da, gemilerimize, cephaneliklerimize el konulsa da mermilerimiz düşman elinde olsa da :Acıya tepki vererek,acının yaratıcı gücüyle geleceğimizi belirlemek olanlara ve olacaklara karşı sessiz kalmak intihar olacaktı. Tüm dertlerin ilacı vatan aşkı olunca:
 
                             Türk milleti, olanlara bitenlere karşı
                             Tek vücut olup, yarı çıplak yarı tok,
                           ‘’Korkunun ecele faydası yok’’

                             Diyerek kuvay’ı milliye ruhuyla, teşkilatlandı.
                             Ata yurdunda yaşamak istiyorsak,bu vatan bizim diyorsak,
                             Nasıl bu toprakların değerini bileceğiz diye düşündüler,
                             El ele, baş başa, gönül gönüle verip,
                             Esir yaşamak mı? ölmek mi? diye düşündüler
                             Ekmek, gibi, hava ve su gibi hürriyete pek düşkündüler.
                             Danıştılar atalarına, tarihlere, fatihlere, şehitlere.
                             Ve ‘’savaşa ‘’karar verdiler.
                             En büyük Türk, Türkoğlu Türk ATATÜRK önderliğinde
                              Haykırıyordu millet… Her türlü işgale karşı konulacak
                             Asla manda ve himaye kabul olunmayacak
                             Türk var iken kimse giremez Türk’ün yurduna ‘’Anadolu’ya’’
                             Anadolu’nun yanık bağrından akın,  akın
                             Kadını, kızı, ihtiyarı, genci, cahili, okumuşu
                             Yüzyıllardır, eşine rastlanmayan bir dirilişin, uyanışın, şahlanışın
                             Ölümü göze alarak, bağımsız yaşamak için ölümü göze alanların
                             ‘’Ya istiklal ya ölüm, ya bizi güldür Allah, ya bizi öldür’’ Allah diyerek
                             Tarihe son sözünü söylüyordu.
                             Biz ki Türk’üz tarihin al gülüyüz
                             Bir karış toprağımız, bayraklar kadar aziz.
                             Mustafa Kemal’in önderliğinde öyle bir savaşıyordu ki millet
                             Boynu bükük millet öyle bir ders veriyordu ki emperyalistlere
                             Hatırlatıyor dünyaya kim olduğunu.
                             Ordu-millet diyordu ki; şehitlik bize rütbe, esir yaşamak zuldür,
                             Biz ki Türk’üz, büyüğüz, tarihin al gülüyüz,
                             Bir karış toprağımız, bayraklar kadar aziz,
                             Ordu-milletin ellerinde. Bu topraklar, bu vatan, Anadolu benimdir;
                             Benim memleketimdir. 
                             Ordu-millet sayesinde yeniden doğduk, yeniden yaşama hakkı elde ettik, bugün sesimiz daha gür çıkıyorsa, gururla yaşıyorsak’’ egemenlik kayıtsız şartsız milletindir’’diyorsak. Bayrağım mavi göklerde dalgalanıyorsa. Senin sayendedir ordu-milletim. Atatürk’üm,  silah arkadaşların, kader arkadaşların, Ahmet’ler, Mehmet’ler, Ayşe’ler, Fatma’lar daha daha kimler, uğrunda seve seve öldüler. Ölüm korkutamazdı ordu-milleti. Kaybolması imkansız bir inanç vardı yüreklerin de. Ellerinde ay yıldızlı bayrağımız, yürüdüler ateşe, düşman üstüne, tek silahları vatan aşkıydı o serdengeçtilerin.
                Bugün Türk milletinin tarih hissinden yoksun yaşadığı bir geçektir. Geçmiş ile gelecek arasında büyük ama gizli olan münasebetleri iyi görmek gerekir. Millet olmak, yetiştirdiği ve kendisine hizmet eden faziletli, vefakar ve kahraman atalarını gelecek nesillere tanıtmak, onların yararlılıklarını unutmamak, hatıralarını tazelemek ve milletin kalbinde ve kafasında tuttuğu yeri yeni nesillere anlatmak Türk milleti için bir vefakarlık ve asaleti gereğidir. Atatürk’ün dediği gibi’’Türk milleti ecdadını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kuvvet bulacaktır’’Böylece yeni nesil ile geçmiş arasında ki bağlar kopmayacak, milli şuur canlı olacaktır. Milli bayramların önemi daima canlı tutularak anılmalı.Unutmamalıyız, tarihte meydana gelen olaylar sebep ve sonuç itibarı ile her zaman yeniden karşımıza çıkabilir. Ey Türk! Medeniyet teki geri kalmışlığını yenmelisin. Akıl, ilim, fen, teknik ve sanatta seni sömüren devletlerle arada ki mesafeyi kapatmalısın. Ülkende dolanan sermaye senin alın terin olmalı. Türk mühendisinin aklından,  göz nurundan, ilminden, sanaatından üretilmiş ve Türk milletinin mucizeler yaratan aynı zamanda  hayatın her alanında kullanılan endüstriyel ürünleri ithal yerine ihraç edelim. Akla gelen her alanda ''Yüksel Türk senin için yükselmenin sınırı yok''vasiyetine ve atalarına layık olarak yaşamalısın. Bu mutlu günleri bizlere yaşatan’’ Ordu-Millet’’sayede            
                                                                                                   
                                BU TOPRAKLAR
                                          BU  VATAN
                                                    ANADOLU  BENİMDİR
                                                              BENİM  MEMLEKETİMDİR.
                                                                          SEVGİSİZLİKTEN ÖTE                      .                                                                                                           ÖLÜM  YOKTUR DİYORUM.                             
                                                                                                           
                                                                                                             BİLAL GÜRER
                                                                                                      AYVALIK.30-O8-2013




                                                                                                       

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder